wartości gruntu*, stawki procentowej** i udziału***
*wartość gruntu ustalana jest przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym. Opłata roczna określona od w/w wartości, wynikać może z dokumentu pierwotnego stwierdzającego nabycie z mocy prawa lub ustanowienie prawa użytkowania wieczystego (decyzja, akt notarialny, wyrok sądu), lub oświadczenia woli organu w wyniku zmiany wartości gruntu i obowiązuje każdoczesnego użytkownika wieczystego gruntu do czasu aktualizacji.
**wysokość stawki procentowej zdeterminowana jest przeznaczeniem nieruchomości, które wynika z dokumentu pierwotnego stwierdzającego nabycie z mocy prawa lub ustanowienie prawa użytkowania wieczystego (decyzja, akt notarialny, wyrok sądu) i wiąże każdoczesnego użytkownika wieczystego.
Pierwotnie ustalona stawka procentowa może ulec zmianie w wyniku złożenia oświadczenia woli przez organ reprezentujący właściciela gruntu wobec trwałej zmiany sposobu korzystania z nieruchomości, powodującej zmianę celu na jaki nieruchomość oddana została w użytkowanie wieczyste.
*** udział, określony w umowie nabycia prawa i ujawniony w księdze wieczystej.
Nabywca istniejącego prawa użytkowania wieczystego gruntu przejmuje prawa i obowiązki dotychczasowego użytkownika wieczystego, w tym obowiązek wnoszenia wymagalnych opłat rocznych w kwocie określonej proporcjonalnie do nabytego i ujawnionego w księdze wieczystej udziału.
Często zdarza się, że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego jest błędnie utożsamiana z podatkiem, na co wskazuje określanie przez użytkowników wieczystych w/w opłaty podatkiem od użytkowania wieczystego i pojawia się zarzut podwójnego opodatkowania nieruchomości.
Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego nie jest zobowiązaniem podatkowym, ma charakter cywilnoprawny i stanowi ekwiwalent pieniężny za możliwość korzystania przez użytkownika wieczystego (z wyłączeniem innych osób) z gruntu Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, w granicach określonych przez ustawę i zasady współżycia społecznego, a przede wszystkim przez umowę użytkowania wieczystego. Opłatę tę należy wnosić na rzecz organu reprezentującego właściciela gruntu.
Unormowania prawne w zakresie użytkowania wieczystego gruntów oraz opłat rocznych z tego tytułu zawarte są w kodeksie cywilnym oraz ustawie z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami i ich cywilnoprawny charakter potwierdzony został w istniejącym orzecznictwie sądów.
Natomiast podatek od nieruchomości unormowany jest przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy ordynacja podatkowa.
Przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości są:
– grunty,
– budynki lub ich części,
– budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Podmiotami obowiązanymi do zapłaty podatku od nieruchomości są:
1. właściciel,
2. użytkownik wieczysty,
3. samoistny posiadacz,
4. w niektórych przypadkach – posiadacz zależny nieruchomości lub ich części stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.
Podatnicy podatku od nieruchomości są obowiązani składać organowi podatkowemu, właściwemu ze względu na miejsce położenia nieruchomości opodatkowanej, oświadczenia sporządzone na formularzach według wzoru określonego uchwałą rady gminy. Wysokość podatku ustalana jest w decyzji i doręczana osobie fizycznej.
1) za nieruchomości gruntowe oddane na cele obronności i bezpieczeństwa państwa, w tym ochrony przeciwpożarowej – 0,3% ceny;
2) za nieruchomości gruntowe pod budowę obiektów sakralnych wraz z budynkami towarzyszącymi, plebanii w parafiach diecezjalnych i zakonnych, archiwów i muzeów diecezjalnych, seminariów duchownych, domów zakonnych oraz siedzib naczelnych władz kościołów i związków wyznaniowych – 0,3% ceny;
3) za nieruchomości gruntowe na działalność charytatywną oraz na niezarobkową działalność: opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, wychowawczą, naukową lub badawczo-rozwojową – 0,3% ceny;
3a) za nieruchomości gruntowe oddane na cele rolne – 1% ceny;
4) za nieruchomości gruntowe oddane na cele mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej i innych celów publicznych oraz działalność sportową – 1% ceny;
4a) za nieruchomości gruntowe na działalność turystyczną – 2% ceny;
5) za pozostałe nieruchomości gruntowe – 3% ceny.
Zatem wysokość stawki procentowej opłaty rocznej zdeterminowana jest przeznaczeniem nieruchomości, które wynika z dokumentu pierwotnego stwierdzającego nabycie z mocy prawa lub ustanowienie prawa użytkowania wieczystego (decyzja, akt notarialny, wyrok sądu) i wiąże każdoczesnego użytkownika wieczystego.
Należy zauważyć, że prawo użytkowania wieczystego jest prawem celowym tym samym użytkownik wieczysty winien wykorzystywać nieruchomość gruntową zgodnie z jej przeznaczeniem, a zmierzając zagospodarować nieruchomość w sposób odmienny od dotychczasowego powinien wystąpić o zmianę przeznaczenia w umowie.
Odstąpienie od zmiany przeznaczenia nieruchomości aktem notarialnym przy jednoczesnej zmianie sposobu wykorzystywania nieruchomości powoduje, że obowiązuje dotychczasowa stawka procentowa. Niemniej jednak ustawodawca przewidział możliwość zmiany stawki procentowej opłaty rocznej na podstawie przepisów art. 73 ust. 2 lub ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Zmiana stawki procentowej następuje w wyniku złożenia oświadczenia woli przez organ reprezentujący właściciela gruntu, zgodnie z procedurą określoną w art. 78 ust. 1 i 81 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami:
– od roku następnego po doręczeniu użytkownikowi wieczystemu w/w oświadczenia, jeżeli zmiana podjęta została z urzędu,
– od roku następującego po roku, w którym użytkownik wieczysty złożył wniosek zawierający żądanie dokonania takiej zmiany.
W konsekwencji zmiana taka nie jest czynnością techniczną. Oznacza to, że do czasu złożenia użytkownikowi wieczystemu oświadczenia woli w tym zakresie przez organ reprezentujący właściciela gruntu, obowiązuje dotychczasowa stawka procentowa opłaty rocznej.
Jeżeli np. na nieruchomości pierwotnie przeznaczonej na inne cele wybudowany został budynek o funkcji:
– mieszkaniowej i wszystkie lokale przeznaczone są na cele mieszkalne i wydana została decyzja zezwalająca na jego użytkowanie, wówczas można uznać, że nieruchomość gruntowa w całości wykorzystywana jest na cele mieszkaniowe.
– mieszkaniowo-usługowej wraz z garażem podziemnym i wydana została decyzja zezwalająca na jego użytkowanie , wówczas można uznać, że część nieruchomości związana z lokalami mieszkalnymi wykorzystywana jest na cele mieszkaniowe, a pozostała część związana z lokalami użytkowymi i garażem przeznaczona jest na cele inne.
– do Zarządu Mienia Skarbu Państwa nie wpłynęła informacja o zmianie sposobu zagospodarowania nieruchomości i stosowne dokumenty potwierdzające tę zmianę w terminie umożliwiającym przygotowanie i doręczenie użytkownikom wieczystym nieruchomości do 31 grudnia roku poprzedzającego oświadczeń woli organu reprezentującego Skarb Państwa o zmianie od 1 stycznia roku następnego stawki procentowej opłaty rocznej.
– nabywca lokalu lub poprzedni użytkownik wieczysty nie skierował do Zarządu Mienia Skarbu Państwa wniosku o dokonanie zmiany stawki procentowej opłaty rocznej w roku poprzedzającym rok, od którego nabywca zobowiązany jest do wnoszenia opłaty rocznej.
W świetle powyższego, wyodrębnienie lokalu niemieszkalnego – garażu usytuowanego w budynku, w którym znajdują się również lokale mieszkalne, powoduje, że stawka procentowa opłaty rocznej winna wynosić 3% wartości gruntu, stosownie do zapisów art. 72 ust. 3 pkt. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Dowodem zmiany wartości gruntu jest operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego dla potrzeb aktualizacji opłaty rocznej, w którym określona zostanie wartość prawa własności nieruchomości gruntowej na dzień aktualizacji.
Ustawodawca dopuścił możliwość dokonywania aktualizacji w/w opłat, w okresach 3 letnich.
W przypadku potwierdzenia zmiany wartości gruntu, organ reprezentujący Skarb Państwa kieruje do użytkownika wieczystego oświadczenie woli zawierające wypowiedzenie dotychczasowej opłaty rocznej z jednoczesną propozycją nowej jej wysokości. Pismo w tej sprawie powinno być skutecznie doręczone do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok, od którego opłata roczna miałaby ulec zmianie.
Użytkownik wieczysty po otrzymaniu wypowiedzenia może zapoznać się wyceną nieruchomości, a w terminie 30 dni po otrzymaniu wypowiedzenia zaskarżyć aktualizację poprzez złożenie wniosku do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie.
Użytkownik wieczysty, który zaskarżył aktualizację opłaty, do czasu zakończenia postępowania uiszcza opłatę w dotychczasowej, niezmienionej wysokości, a ponadto istniejąca procedura dokonywania aktualizacji, umożliwia na tym etapie postępowania wynegocjowanie zmniejszenia wysokości opłaty rocznej zaproponowanej w ramach ugody, co jest wyrazem realnego wpływu zarówno użytkownika wieczystego, jak i właściciela nieruchomości gruntowej na wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. W przypadku braku porozumienia stron odnośnie nowej wysokości opłat rocznych, rozstrzygnięcia spornej kwestii dokonuje samorządowe kolegium odwoławcze lub sąd powszechny, po uprzednim zakwestionowaniu orzeczenia kolegium.
W przypadku odmowy dokonania zmiany, użytkownik wieczysty może zaskarżyć tę odmowę poprzez skierowanie sprawy do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie, w terminie 30 dni po otrzymaniu odmowy.
Do czasu zakończenia postępowania użytkownik wieczysty zobowiązany jest wnosić opłatę w kwocie dotychczasowej.
W przypadku ustalenia opłaty w niższej kwocie, różnica pomiędzy opłatą zaktualizowaną i dotychczasową podlega zwrotowi. W celu uzyskania zwrotu, należy wskazać konto, na które nadpłata ma być przekazana.
Kolegium wyznacza termin rozprawy, o którym powiadomieni zostają: wnioskodawca i organ reprezentujący właściciela gruntu. Stawiennictwo na rozprawie nie jest obowiązkowe. Należy podkreślić, że organ reprezentujący właściciela gruntu podobnie jak użytkownik wieczysty jest stroną postępowania, a nie organem rozstrzygającym.
Jeżeli strona postępowania stawi się na rozprawie może potwierdzić zgłoszone we wniosku zarzuty, uzupełnić je lub przedłożyć dodatkowe dowody w sprawie uzasadniając tym swoje stanowisko, a także wyrazić wolę zawarcia ugody.
W przypadku, gdy pomiędzy stronami nie dojdzie do zawarcia ugody, wówczas kolegium wydaje orzeczenie, które jest wynikiem rozpoznania wniosku i analizy wszelkich dokumentów przedłożonych w sprawie przez strony postępowania.
Orzeczenie staje się prawomocne po upływie 14 dni od daty doręczenia, jeżeli żadna ze stron postępowania nie złoży sprzeciwu. W konsekwencji od tej daty ustalenia wynikające z orzeczenia są wiążące dla stron i nowa wysokość opłaty staje się wymagalna.
Strona niezadowolona z orzeczenia kolegium może w terminie 14 dni po jego otrzymaniu złożyć sprzeciw, co jest równoznaczne z żądaniem przekazania sprawy do sądu. Kolegium po otrzymaniu sprzeciwu zobowiązane jest do przesłania sprzeciwu wraz z aktami sprawy do właściwego sądu.
W przypadku złożenia sprzeciwu orzeczenie kolegium traci moc, a wniosek złożony do kolegium zastępuje pozew.
Orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego , którego wynika:
– odrzucenie lub oddalenie wniosku powoduje, że obowiązuje opłata roczna wynikająca z wypowiedzenia,
– ustalona kwota opłaty rocznej, powoduje, że obowiązuje opłata roczna wynikająca z orzeczenia,
Orzeczenie staje się prawomocne po upływie 14 dni od daty doręczenia, jeżeli żadna ze stron postępowania nie złoży sprzeciwu.
W konsekwencji od tej daty ustalenia wynikające z orzeczenia są wiążące dla stron i nowa wysokość opłaty staje się wymagalna, co oznacza, że użytkownik wieczysty zobowiązany jest do wpłacenia kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy opłatą dotychczasową i zaktualizowaną za okres od dnia 01 stycznia roku następnego po otrzymaniu wypowiedzenia do roku, w którym wydane zostało orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Brak wpłaty po upływie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia skutkuje naliczaniem odsetek.
W latach następnych nowa wysokość opłaty winna być wnoszona do dnia 31 marka każdego roku.
W przypadku złożenia sprzeciwu orzeczenie kolegium traci moc, a wniosek złożony do kolegium zastępuje pozew.
Tym samym niezależnie od tego kto złożył sprzeciw od orzeczenia (użytkownik wieczysty czy organ reprezentujący właściciela gruntu) w postępowaniu przed sądem użytkownik wieczysty jest powodem, a organ reprezentujący właściciela gruntu pozwanym.
Sąd po otrzymaniu akt sprawy wraz ze sprzeciwem kieruje do użytkownika wieczystego wezwanie o wskazanie wartości przedmiotu sporu i uregulowanie wpisu sądowego.
Wartość przedmiotu sporu stanowi różnicę pomiędzy opłatą dotychczasową i zaktualizowaną.
W toku postępowania sądowego może być na wniosek strony powołany biegły sądowy w celu wydania opinii o wartości nieruchomości dla potrzeb aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. Opinia ta jest odpłatna. Zatem sąd może wydać postanowienie o powołaniu biegłego i ustaleniu zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego, obciążającej strony postępowania. Zaliczka ta wraz z innymi kosztami sądowymi zostanie rozliczona w wyroku pomiędzy strony proporcjonalnie w zależności od stopnia wygrania/przegrania procesu.
Po zakończeniu postępowania sąd wyda wyrok, w którym ustalona zostaje wysokość opłaty rocznej obowiązującej od roku następnego po doręczeniu wypowiedzenia opłaty rocznej. Odpis wyroku sądu wydaje sąd na żądanie stron postępowania. Zarówno powód jak i pozwany może zażądać uzasadnienia wyroku, a po jego doręczeniu może złożyć apelację. Termin na zgłoszenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku wynosi 7 dni. Natomiast apelacja do sądu II instancji powinna być złożona w termie 14 dni po otrzymaniu uzasadnienia. Wyrok w sądu II instancji staje się prawomocny w dniu jego ogłoszenia.
Uprawomocnienie wyroku sądu powoduje, że użytkownik wieczysty zobowiązany jest do wpłacenia kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy opłatą dotychczasową i zaktualizowaną za okres od dnia 01 stycznia roku następnego po otrzymaniu wypowiedzenia do roku, w którym zakończone zostało postępowanie sądowe.
Brak wpłaty po upływie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia skutkuje naliczaniem odsetek.
W latach następnych nowa wysokość opłaty winna być wnoszona do dnia 31 marka każdego roku.
Sposób rozliczenia zaktualizowanej opłaty rocznej :
I rok – opłata dotychczasowa x 2,
II rok – (opłata zaktualizowana – opłata dotychczasowa x 2)/2
III rok i lata następne – opłata zaktualizowana
Często zdarza się, że nabywca prawa użytkowania wieczystego nie zostaje poinformowany przez zbywcę o toczącym się postępowaniu o aktualizację opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. W opisanym przypadku w zawiadomieniu organu o wysokości opłaty rocznej wskazana zostaje kwota stanowiąca opłatę dotychczasową, wobec toczącego się postępowania o ustalenie nowej wysokości opłaty rocznej.
Jeżeli kwota ta ulegnie zmianie w wyniku zakończenia toczącego się postępowania aktualizacyjnego nabywca podobnie jak zbywca są zobowiązani do uregulowania różnicy pomiędzy opłatą wniesioną za dany rok i zaktualizowaną, po uprawomocnieniu się orzeczenia/ wyroku w tej sprawie.
Opłata roczna jest immanentne związana z prawem użytkowania wieczystego i nabywca tego prawa nie może zasłaniać się brakiem wiedzy zarówno co do istnienia samego obciążenia opłatą roczną, jak i jej wysokości (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16.12.1999, sygn. akt II CKN 639/98).
Nabywając prawo użytkowania wieczystego nabywca przejmuje prawa i obowiązki od zbywcy w tym obowiązek wnoszenia obowiązującej opłaty rocznej proporcjonalnie do nabytego udziału w gruncie
Zgodnie z art. 238 k.c. oraz art. 71 ust. 4 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 – t.j. z późn. zm.) użytkownik wieczysty zobowiązany jest do wnoszenia opłat rocznych przez cały czas trwania swojego prawa w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok.
W konsekwencji powyższego skierowanie do użytkownika wieczystego zawiadomienia o ich wysokości nie powoduje powstania zobowiązania, bowiem to zaistniało z chwilą podpisania umowy o nabyciu prawa.
Organ reprezentujący właściciela gruntu nie jest zobowiązany do pisemnego informowania użytkownika wieczystego o wysokości opłaty rocznej, jeżeli nie uległa ona zmianie.
Zatem brak informacji o wysokości opłaty rocznej nie zwalnia z obowiązku jej uiszczania, a brak wpłaty w ustawowym terminie powoduje naliczanie odsetek ustawowych.
Zgodnie z art. 481 §1k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności.
Nabywca, w celu uzyskania pisemnej informacji o opłacie rocznej, koncie na jakie należy ją wpłacać powinien powiadomić o tym Zarząd Mienia Skarbu Państwa przekazując kopię umowy pocztą na adres Zarządu Mienia Skarbu Państwa lub przesyłając jej skan na adres: . Należy jednocześnie wskazać adres korespondencyjny, jeżeli byłby inny od podanego w akcie notarialnym.
Skierowanie do użytkownika wieczystego zawiadomienia o ich wysokości nie powoduje powstania zobowiązania, bowiem to zaistniało z chwilą podpisania umowy o nabyciu prawa.
Umowa nabycia ustanowionego wcześniej prawa użytkowania wieczystego nie stanowi przesłanki do zastosowania przepisów art. 78 powołanej ustawy o gospodarce nieruchomościami w celu ustalenia dla nabywcy wysokości opłaty rocznej. W/w przepisy mają zastosowanie wyłącznie do aktualizacji opłaty rocznej lub zmiany stawki procentowej, jeżeli zachodzą przesłanki, o których mowa odpowiednio w art. 77 lub 73 ust. 2 w/w ustawy.
Brak wpłaty w tym terminie skutkuje naliczaniem odsetek ustawowych.
Zgodnie z art. 481 §1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel
może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było
następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności.
Wyroki Sądu Najwyższego dotyczące proporcjonalnego rozliczenia opłaty rocznej pomiędzy zbywcę i nabywcę prawa zapadły w indywidualnych sprawach i nie stanowią wykładni przepisów art. 71 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Zgodnie z przepisami art. 71 ust. 7 wprowadzonego w wyniku nowelizacji ustawy o gospodarce nieruchomościami ustawą z dnia 20.07.2017 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 1509), „W przypadku gdy nastąpiła zmiana użytkownika wieczystego w wyniku przeniesienia prawa użytkowania wieczystego , opłatę roczną pobiera się w całości od osoby będącej użytkownikiem wieczystym nieruchomości w dniu 1 stycznia roku, za który obowiązuje opłata”.
W celu uzyskania tej bonifikaty za dany rok należy złożyć do Zarządu Mienia Skarbu Państwa wniosek i załączyć do niego odpowiednio:
– zaświadczenia z urzędu skarbowego o wysokości dochodu brutto z roku ubiegłego uzyskanego przez wnioskodawcę wszystkich dorosłych członków gospodarstwa domowego;
– PIT 40A, jeżeli jedynym źródłem utrzymania jest emerytura lub renta;
– kopię legitymacji szkolnej dziecka;
– kopię aktu urodzenia dziecka, jeżeli wnioskodawca lub członek gospodarstwa domowego nie figuruje w ewidencji ludności m.st. Warszawy;
– dokument potwierdzający wysokość uzyskiwanych alimentów;
– w przypadku osób prowadzących działalność rolniczą – zaświadczenie o powierzchni gospodarstwa z urzędu gminy, na terenie której się ono znajduje;
– w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą, które rozliczają się w formie ryczałtu, należy załączyć zaświadczenia z urzędu skarbowego o wysokości przychodu.
Wszelkie wątpliwości odnośnie tego jakie dokumenty powinny być załączone do wniosku należy wyjaśnić z pracownikiem Wydziału ds. Naliczania Opłat ZMSP, prowadzącym sprawy opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego danej nieruchomości.
Wniosek winien być złożony do dnia 1 marca roku, za który opłata jest wnoszona.
– nieruchomość gruntowa została wpisana do rejestru zabytków na podstawie indywidualnej decyzji konserwatora zabytków dotyczącej tej nieruchomości .
– stawka procentowa opłaty rocznej wynosi 3% wartości gruntu.
W celu zastosowania w/w obniżki należy przedłożyć do Zarządu Mienia Skarbu Państwa taką decyzję.
W pozostałych przypadkach brak jest podstaw prawnych do odstąpienia przez organ reprezentujący Skarb Państwa od pobierania opłat rocznych.
– wielkością działki, na której usytuowany jest budynek,
– wartością 1m2 gruntu i kiedy była ustalona,
– udziałem w prawie użytkowania wieczystego związanym z mieszkaniem.
W celu stwierdzenia przyczyn powstałej różnicy należy przeanalizować wskazane parametry dla obu lokali.
Zaskarżeniu przez użytkownika wieczystego podlega jedynie oświadczenie woli organu reprezentującego właściciela gruntu obejmujące aktualizację opłaty rocznej w wyniku zmiany wartości gruntu lub obejmujące zmianę stawki procentowej opłaty rocznej.
• wypowiedzeniem, gdy użytkownik wieczysty odstąpił od zakwestionowania aktualizacji,
• orzeczeniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego o oddaleniu wniosku lub o ustaleniu innej wysokości opłaty rocznej niż zaproponowana w wypowiedzeniu,
• wyrokiem sądu,
• ugodą zawartą przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym czy Sądem.
W rezultacie dopuszczalne jest w świetle obowiązujących przepisów prawa,
że wysokość opłat rocznych, z tytułu użytkowania wieczystego tej samej nieruchomości gruntowej, do których wnoszenia zobligowani są jej współużytkownicy wieczyści będzie zróżnicowana.